وکیل تصادفات در شیراز
وکیل در شیراز و مشاور حقوقی در شیراز
(0922-265-24-08)
وکیل تصادفات در شیراز میگوید:در مقاله امروز قصد داریم راجب موضوع رانندگی بدون گواهی نامه و معضلات آن خدمت شما دوستان عزیز مطالبی را ارائه دهیم امید است که مثمر ثمر واقع شود .
در کشور های مختلف جهت کم کردن خسارت های جانی و مالی از طریق حوادث رانندگی ، راه های گوناگونی را با توجه به شرایط اتخاذ کرده اند . یکی از این راه ها که در تمامی کشور ها اجباریست بیمه کردن وسایل نقلیه جهت مقابله با خطرات احتمالی اینگونه حوادث ، تا اگر حادثه ای رخ داد ، حداقل خسارت های مالی و یا حتی جانی وارد شده به فرد زیان دیده تا حدودی جبران شود .
زمانی یک فرد دارای مسئولیت مدنی می شود که حادثه ای رخ بدهد و ضرر و زیانی وارد شود . این روش جزء نخستین روش های بوده که قانون گذاران جهت این کار پیش بینی نمونده اند .
موضوعی که مطرح می شود در اینجا این است که اگر اثبات شود که شخص دارنده گواهی نامه ، شرایط آن را نداشته حین تصادف در حکم فرد بدون گواهی نامه تلقی می گردد ، علاوه بر آن عدم رعایت شرایطی که در گواهی نامه درج شده است باعث کاهش مهارت فرد راننده حین رانندگی می گردد که خطر وقوع تصادف را به میزان چشم گیری افزایش می دهد .
ولی به صورت کلی در عمل رعایت نشدن اوصاف شرایط درج شده در گواهی نامه حین رانندگی ، راننده متخلف را به حساب راننده بدون گواهی نامه نمی گذارد . همچنین شما عزیزان میتوانید در زمنیه تصادفات با وکیل کیفری در شیراز نیز مشورت کنید.
به استناد ماده ۵ قانون اصلاح بیمه اجباری مسئولیت مدنی دارندگان وسایل نقلیه موتوری زمینی مصوب ۱۳۸۷/۵/۱۶ اگر گواهی نامه راننده ای که تصادف کرده است توقیف گردد ( به هر علتی ) وی حق رانندگی در این مدت را ندارد و اگر این کار را انجام دهد عمل او در حکم رانندگی بدون گواهی نامه می باشد . به این دلیل که راننده راننده قطعا مرتکب خطایی شده که به خاطر آن گواهی نامه اش متوقف گردیده ، و هدف از این عمل در واقع این است که راننده خطاکار اصلاح شود تا حادثه ای مجدداً رخ ندهد . مثل افرادی که فاقد صلاحیت بوده و برای جلوگیری از بازآفرینی حوادث احتمالی به آن ها گواهی نامه داده نمی شود
درضمن برای هر یک از وسایل مخصوص حمل و نقل گواهینامه خاصی در قانون پیش بینی شده که مورد استفاده قرار بگیرد . و اگر شخصی همزمان از آن از دو وسیله نقلیه استفاده کند مثل سواری و موتور سیکلت باید گواهینامه هر دو را داشته باشد و داشتن یک گواهی نامه مجوز استفاده از هر دوی آنها نمی شود یا مثلا شخصی که گواهی نامه وسایل نقلیه سبک را دارد اقدام به رانندگی وسایل نقلیه سنگین کند ،
در این حالاتی که ذکر شد رانندگی فرد در حکم رانندگی بدون گواهی نامه تلقی می شود . چون مهارت رانندگی هر وسیله نقیله با وسیله نقلیه دیگر متفاوت بوده و شخص نمی تواند با در اختیار داشتن یک گواهی نامه اقدام به رانندگی با دیگر وسایل نقلیه ای که گواهی نامه آن را ندارد بکند چون همانطور که گفتیم مهارت راندن هر وسیله در امتحان عملی متفاوت می باشد و حتی رانندگی وسایل نقلیه سنگین و داشتن گواهی نامه آن نمی تواند مبنای صحیح برای رانندگی وسایل سبک باشد که از قاعده اولویت استفاده نماییم اگر بدون گواهینامه رانندگی کنیم و خدایی ناکرده شخصی را بکشیم! آیا قتل محسوب میشود؟ با وکیل قتل در شیراز به صورت رایگان صحبت کنید!
معاونت در جرم رانندگی بدون گواهی نامه
وکیل تصادفات در شیراز میگوید: به محض اثبات تقصیر راننده ای که گواهی نامه ندارد در تصادف ، به علت نداشتن گواهی نامه مجازات وی تشدید می شود . البته نقد هایی به این نظریه وارد شده است که معتقدند نداشتن گواهی نامه و سایر عوامل به عنوان عناصر تقصیر غیر عمدی راننده محسوب می شوند به همین جهت باید تقصیر راننده ای که اقدام به رانندگی بدون گواهی نامه نماید مفروض باشد .
مسئولیت مدنی رانندگی بدون گواهینامه
وکیل تصادفات در شیراز میگوید:با استناد به ماده ۶ قانون اصلاح بیمه اجباری و مجازات اسلامی مصوب سال ۹۲ مسئولیت مدنی دارنده وسیله نقلیه موتوری زمینی ( هر نوع وسیله‌ای ) در صورت اثبات عمد راننده در ایجاد حادثه به وسیله مراجع قضایی و یا رانندگی در حالت مستی یا استعمال مواد مخدر یا روان گردان مؤثر در وقوع حادثه ، یا در صورتی که راننده مسبب بدون گواهینامه رانندگی باشد یا گواهینامه او متناسب با نوع وسیله نقلیه نباشد ؛ در تمامی حالات ذکر شده شرکت بیمه کننده موظف می‌باشد بدون گرفتن تضمین خسارت زیان دیده را پرداخت نماید و بعد از آن می تواند به قائم مقامی فرد زیان‌دیده از طریق مراجع قانونی برای استرداد تمام یا بخشی از مبالغ پرداخت شده به فرد خسارت دیده مراجعه کند .
مبنای مسئولیت مدنی راننده بدون گواهی نامه :
سوالی مطرح می شود که به چه علت در حوادث رانندگی راننده متخلف مسئولیت مدنی دارد؟ در پاسخ به این سوال باید گفت که چند نظریه مهم در قوانین کشور های مختلف و از جمله فقه اسلامی مطرح گردیده : اولین نظریه ) نظریه خطر در برابر انتفاع
دومین نظریه ) نظریه تقصیر
با توجه به آنچه در نظریه تقسیم بیان می شود مسئولیت صرفاً بر اساس تقصیر ایجاد می شود و به این علت که شخص مقصر مرتکب عملی شده است که باعث ایجاد خسارت به فرد دیگری شده است و از طرفی این عمل غیر اخلاقی و غیر عادلانه بوده موظف است که خسارت وارد شده را جبران نماید رویه قضایی و نظر حقوق دانان ما درباره این موضوع یعنی مبنای مسئولیت مدنی در حوادث رانندگی ، نظر واحدی وجود ندارد . با استناد به قانون مدنی و قانون مسئولیت مدنی مصوب ۷ اردیبهشت ۱۳۳۹ ، مبنای در نظر گرفته شده برای جبران خسرات از جمله در حوادث رانندگی ، تقصیر بیان شده است . از طرفی مهم ترین نوآوری که در قانون بیمه مسئولیت مدنی مصوب سال ۱۳۴۷ از جهت مسئولیت مدنی ، عدول بر مسئولیت بر اساس تقصیر می باشد . با توجه به ظاهر قانون جدید بیمه اجباری مسئولیت مدنی مصوب سال ۱۳۸۷ ، می توان مسئولیت مدنی را نوعی به حساب آورد . این مورد حتی از حتی در قانون جدید بر خلاف قانون قبلی ، که مسئولیت راننده به طور مستقیم تحت پوشش بیمه قرار می گیرد برداشت می شود . با این شرایط احتمال این موضوع وجود دارد که تاکید بر سببیت تنها با هدف قرار دادن مسئولیت نوعی بر عهده دارنده می باشد و قانون جدید به دنبال بیان مبنای مسئولیت راننده نیست ولی احتمال آن پذیرفته نیست ، چونکه تاکید بر سببیت راننده در واقع برای انتقال بار مسئولیت بر عهده راننده می باشد که نتیجه می گیریم تکلیف شرکت بیمه در جبران خسارت از طرف او می باشد .
چند فرض گوناگون در تصادف دو وسلیه نقلیه به اعتبار تقصیر رانندگان :
وکیل تصادفات در شیراز میگوید: ابتدا به تقصیر در معنای عام آن می پردازیم که چه انواعی دارد :
الف ) تقصیر عمدی :
در صورتی که عمل زیانبار با هدف ایجاد ضرر به غیر انجام شده باشد ، این تقصیر عمدی است . و این مورد همان موضوعی است که به آن قصر اضرار گفته می شود . برای اینکه یک قاضی متوجه شود تقصیر ارتکابی عمدی است یا غیر عمدی ، باید وضعیت فرد مسئول را هم از لحاظ شخصی و هم از لحاظ ذهنی مورد بررسی قرار دهد ، تقصیر عمدی به صورت خاص و شخصی مورد ارزیابی قرار می گیرد .
ب ) تقصیر غیر عمدی ( تقصیری که منشاء آن بی احتیاطی و یا غفلت باشد )
این نوع تقصیر که در واقع تقصیر در معنای خاص می باشد در واقع به این معنی است که فاعل عمل زیان آور قصد تحقق آن را نداشته و فقط مرتکب یک عمل از روی بی احتیاطی و یا غفلت خود بوده که در صورت نبود آن زیانی وارد نمی شد . در نتیجه تقصیر در این نوع با تقصیر عمدی متفاوت می باشد که در ادامه مطلب رابطه علیت موجود بین تقصیر راننده بدون گواهی نامه و خسارت های وارد شده در تصادف را جداگانه مورد بررسی قرار می دهیم .
اکثر اوقات افرادی که دچار بی احتیاطی می شوند از عمل ارتکابی خود اگاهی دارند و آن عمل را بی احتیاطی حساب نمی کند . وقتی که یکی از رانندگان تصادف ، از روی عمد و با هدق ایجاد ضرر برای غیر خسارتی وارد می نماید ، مقصر می باشند . در نتیجه چه راننده مقصر گواهی نامه داشته باشد چه نداشته باشد به جهت اینکه عمل وی عمدی بوده و هدفش ایجاد ضرر و زیان برای شخص دیگری بوده مقصر محسوب می شود که باید تاوان عمل ارتکابی خود را بدهد ، در زمان جمع شدن تقصیر عمدی و بی احتیاطی ، همیشه تقصیر عمدی یک راننده باعث مسئول شناخته شدن او می گردد حتی اگر راننده مقابل از روی بی توجی و بی احتیاطی مرتکب ضرر به غیر شده باشد .
قوه قضائیه در نظریه ۷/۲۳۷_۱۸/۱۶۳ بیان می کند که عدم داشتن مهارت در رانندگی کلی تر از نداشتن گواهی نامه می باشد ، به این علت که ممکن است شخصی دارای گواهی نامه باشد ولی در عمل مهارت لازم جهت هدایت وسیله نقلیه را نداشته باشد ، ولی از طرفی نداشتن گواهی نامه می تواند اماره و یا قرینه ای یر عدم مهارت او باشد .
البته این موضوع کلیت ندارد ، به این دلیل که ممکن است فرد با داشتن مهارت در رانندگی ولی به علت کم سن بودن یا محکومیت به محرومیت از رانندگی و… به طور قانونی نتواند گواهی نامه دریافت نماید . در نتیجه باید این نکته را ذکر نمود که در مورد اول یعنی فردی که گواهی نامه دارد اصل مهارت است و در مورد دوم یعنی فرد بدون گواهی نامه اصل بر عدم مهارت شخص نهاده می شود .
در رای صادر شده از دادگاه جنایی اهواز به شماره پرونده ۲۶۴_۱/۱۱/۱۳۴۳ این مطلب عنوان شده :
نداشتن گواهی نامه را نمی توان عدم مهارت تلقی نمود ، به این جهت که عدم مهارت فرد در رانندگی امری است که باید در موقعیت خاص تجلی یابد و تا موردی پیش نیاید ، نمی توان عدم مهارت را که یک موضوع عدمی می باشد را موجود و صادق دانست . موید این نظر همان است که در ماده ۱ قانون تشدید مجازات رانندگان که موضوع نداشتن گواهی نامه منتفی است ، همین حکم وارد شده به نظر نگارنده ، مفروض دانستن مسئولیت راننده بدون گواهی نامه به دلایلی که قبلا بیان شد در جایی که راننده مقابل ، همه مقررات رانندگی را رعایت نماید و باعث بروز تخلفی نشود ،
منطقی و عادلانه به نظر می آید زیر راننده بدون گواهی نامه به دلیل عدم رعایت مقررات و عدم مهارت در رانندگی باعث خسارتی شده است که موظف به جبران آن می باشد ، به علاوه این شخص مرتکب عملی برا خلاف قانون شده است که نباید سود و منفعت قانونی بر این یک مورد وارد شود و دیگر رانندگان که به رعایت همه مقررات مبادرت ورزیده اند نباید به علت عمل یک راننده خاطی متحمل ضرر و زیان گردند . در حقوق خارجی هم تقصیر راننده از نداشتن گواهی نامه ، معمولا علت اصلی تصادف به حساب نمی آید و این تقصیر راننده نمی تواند از جبران خسارت های وارد شده به این راننده ها جلوگیری کند ولی این نکته هم باید مورد توجه قرار بگیرد که رانندگی بدون گواهی نامه می تواند از طرف دادگاه به عنوان یک مصداق از بی احتیاطی به حساب آید و مبنی بر آن باشد
ج ) تصادف در نتیجه تقصیر غیر عمدی هر دو طرف :
اگر فرض را بر این بگیریم که تصادف در نتیجه تقصیر غیر عمدی هر دو طرف به وجود آمده است . سوالی مطرح می شود که اگر راننده دارای گواهی نامه در مقابل راننده بدون گواهی نامه مرتکب تقصیری غیر عمدی گردد ایا آن فرد هم باید مبلغی جهت جبران خسارت بپردازد ؟ یا اینکه عدم داشتن گواهی نامه رانندگی یکی از رانندگان باعث رفع مسئولیت راننده خاطی دیگر می گردد ؟
مثال : راننده ای از کوچه فرعی بدون رعایت حق تقدم به خیابان اصلی وارد شود و با وسیله نقلیه دیگری که راننده آن گواهینامه رسمی ندارد تصادف کند و در این فرض بعضی معتقد هستند که باید راننده ای که خطای شدیدتری مرتکب شده است و از خیابان فرعی به خیابان اصلی وارد شده بدون رعایت حق تقدم مسئول تمامی خسارت ها باشد .
این نظریه دارای تاریخچه ای می باشد که از حقوق روم نشات گرفته است ، در حقوق روم فرد زیان دیده ای که به واسطه عمل و تقصیر خود زیانی را متحمل شده باشد جز در مواردی که تقصیر عامل ورود زیان از نوع تقصیر عمدی بود حق دریافت خسارت نداشت . حقوق مدنی روم قدیم برای کاهش آثار شدید و بی انعطاف این قاعده ، یک تئوری بیان کرد با اسم تحمیل خسارت بر تقصیر شدید تر . ت
مامی مباحثی که پیشتر بیان شد جنبه اثباتی دارند . از لحاظ اثبات ، درباره جرایم مربوط به راهنمایی و رانندگی ، مجلس شورای اسلامی در تاریخ ۱۳۶۴/۹/۷ قانون استفاده از نظر افسر راهنمایی رانندگی را تصویب نموده است ، با توجه به مفروض بودن تقصیر راننده بدون گواهی نامه ، این فرد بدون گواهی نامه است که می تواند برای برائت گرفتن یا کاهش مسئولیت خود تقصیر عمدی یا غیر عمدی راننده مقابل را با استفاده از نظریه افسران راهنمایی و رانندگی در تصادفات اثبات نمایند .
عوامل رافع مسئولیت راننده بدون گواهینامه
وکیل تصادفات در شیراز میگوید: به‌صورت کلی عواملی که رافع مسئولیت مدنی هستند به سه گروه تقسیم می‌شوند:
الف ) قوای قاهره
ب ) تقصیر زیان دیده
ج )فعل شخص ثالث
در اکثر تصادفاتی که راننده بدون گواهی نامه مرتکب می شود بار جبران خسارت حادثه بر عهده خود فرد می باشد ولی راننده بدون گواهی نامه می تواند فقط با استناد از یکی از این عوامل رافع مسئولیت که بیاد شد خود را از مسولیت مدنی ایجاد شده رها کند . و آن قوه قاهره می باشد . به بیان دیگر ، راننده ای که گواهی نامه نداشته است باید اثبات کند که علت تصادف ، حادثه ای خارمی و غیر قابل پیش بینی و اجتناب پذیر بوده .
پس برای از بین بردن مسئولیت ، همین که این راننده بدون گواهی نامه اثبات نماید که خود او و یا طرف مقابل در ایجاد تصادف ، عمد یا تقصیر نداشته اند ، کفاید نمی کند بلکه باید ثابت نمایند که احتراز از ایجاد خسارت برای آن فرد ممکن نبوده ، یعنی تقصیر طرف مقابل یا اشخاص ثالث برای او در حکم قوه قاهره می باشد . به این منظور می توان ثابت کرد که وسیله نقلیه راننده بدون گواهی نامه صرفا نقش انفعالی در وقوع حادثه دارد و طرف مقابل او ( خواهان زیان دیده ) تنها دلیل موثر در ایجاد حادثه بوده بوده است .
پیشنهاد اصلاحی :
با توجه به مطالبی که بیان شد و نیاز به استفاده از وسایل نقلیه در جهان امروز و زیان بار بودن حوادث رانندگی که گاهاً خسارت های جانی و مالی شدیدی از این حوادث به وجود می آید متوجه می‌شویم که قانون گذار قصد داشته است که با وضع مقررات درست و بجا تا جایی که مقدور باشد از ایجاد این حوادث جلوگیری نماید .
با توجه به این ضرب‌المثل که پیشگیری همیشه بهتر از درمان است .از مهم‌ترین راه های پیشگیری می‌توان به آموزش و ایجاد مهارت در رانندگان اشاره نمود .برای بیان اهمیت این مسئله توسط قانون گذار می توان به این مورد اشاره کرد که نداشتن گواهینامه در زمان رانندگی جرم به حساب می‌آید . و مجازات مخصوص به خود را دارد که از عوامل تشدید کیفر به حساب می‌آید.
طبیعتاً رانندگانی که این جرم را انجام می دهند، همان طور که مطابق قانون مجازات می شوند و عقوبت عمل خود را می بینند باید در زمان جبران خسارت وارد هم سختی های بیشتری نسبت به افراد دارای گرد و نامه متحمل شوند . با توجه به مطالب بیان شده افسران راهنمایی و رانندگی در زمان تعیین میزان مداخله هر دو راننده در تصادف، به نداشتن گواهینامه راننده باید توجه ویژه نماید که عدم داشتن مهارت کافی و تقصیر راننده بدون گرد و بند این نامه با اماره فقدان گواهی نامه او محرز میشود .
لازم به ذکر است که امروزه با ایجاد شوراهای حل اختلاف مخصوص راهنمایی و رانندگی که رسیدگی به اتهام رانندگی بدون گواهینامه یکی از موارد صلاحیت این شوراها می‌باشد مسئولیت راننده خاطی پر اهمیت تر جلوه داده می شود از طرفی قانون گذار با تصویب قانون اصلاح قانون بیمه اجباری، اقدام تاثیر گذاری در جبران خسارت های وارد شده به زیان دیدگان که از این نوع حوادث اسیب و زیان می بینند انجام داده . اما باید توجه کرد به این‌موضوع که این روش جبران خسارت نباید به‌عنوان یک دستاویز به حساب آید تا افرادی که گواهینامه ندارند بتوانند با خیال راحت به رانندگی بپردازند و به دلایل بی مهارتی و… به دیگران خسارت وارد نمایند .
به همین دلیل لازم می باشد که شرکت های بیمه برای دریافت خسارت های پرداخت شده از افردای که گواهی نامه ندارند توجه بیشتری نماید تا با باز پس گرفتن این خسارت ها هم به صعنت بیمه کشور آسیبی وارد نشود هم رانندگان بدون گواهی نامه عاقبت عمل غیر قانونی خود را مشاهده نمایند . در نتیجه لازم می باشد که قانونگذار به جهت دریافت خسارت های این چنینی از افراد بدون گواهی نامه ، تسهیلات ویژه ای برای شرکت های بیمه در نظر بگیرد .
رانندگی بدون گواهی نامه جز مواردی به حساب می آید که به دفعات تکرار می شود و تعداد آنها کم نیست . و به دلیل عدم مهارت متاسفانه بسیاری از رانندگان که اکثیر آنها هم جوان هستند تصادف می کنند .
اصلی ترین نکته راجب این موضوع که گواهی نامه نداشتن دلیل بر مقصر بودن راننده نمی باشد به دیگر سخن باید بیان کرد که با حضور افسر ترسیم کروکی راننده مقصر مشخص می شود و نداشتن گواهی نامه مدرکی برای اثبات تقصیر نمی باشد . اما باید توجه کرد که نداشتن گواهی نامه در حین رانندگی جرم بوده و جنبه کیفری مخصوص به خود را داراست و باید با فردی که گواهی نامه ندارد برخورد قانونی کرد .
مطابق قانون هر کسی بدون گواهینامه رانندگی رسمی اقدام به رانندگی یا تصدی وسایل موتوری که مستلزم داشتن گواهینامه مخصوص است بنماید و همچنین هر کس به موجب حکم دادگاه از رانندگی وسایل نقلیه موتوری ممنوع باشد به رانندگی وسایل مزبور مبادرت ورزد برای بار اول به حبس تعزیری تا دو ماه یا جزای نقدی تا یک میلیون ریال و یا هر دو مجازات و در صورت ارتکاب مجدد به دو ماه تا شش ماه حبس محکوم خواهد شد.
همچنین با استناد به بند ج ماده ۱۰ قانون رسیدگی به تخلفات رانندگی در صورتی که راننده بدون داشتن گواهی نامه اقدام به رانندگی نماید ، وسیله نقلیه متوقف می شود و راننده به مراجع قضایی معرفی می شود . البته باید توجه کرد که مجازات رانندگی بدون گواهی نامه بر اساس بند ۱ ماده ۳ قانون وصول برخی از درآمد های دولت به جزای نقدی تبدیل می شود .
تمدید گواهی نامه
وکیل تصادفات در شیراز میگوید: راجب نداشتن گواهی نامه باید توجه داشت که تمدید نکردن گواهی نامه به مفهوم نداشتن آن نمی باشد و تمام شدن مدت اعتبار آن صرفا جریمه ای به همراه خواهد داشت با با پرداخت جریمه و تمدید آن مساله حل خواهد شد . از طرف دیگر توجه به این نکته هم اهمیت دارد که افردای که اقدام به شرکت در دوره رانندگی می کنند و در آزمون های آن پذیرفته می شوند ولی هنوز گواهی نامه خود را دریافت نکرده اند در حکم فرد بدون گواهی نامه تلقی می گردد و در صورت بروز حادثه با آنها در حکم افراد بدون گواهی نامه برخورد می شود .
نداشتن گواهینامه و تقصیر در تصادف
وکیل تصادفات در شیراز میگوید: در صورتی که شخصی بدون داشتن گواهی نامه مقصر حادثه شناخته شود به دلایل بی احتیاطی یا بی مبالاتی و یا عدم رعایت نظامات دولتی و یا عدم مهارت او در کنترل وسیله نقلیه و … دلایل تصادف باشد که باعث ایجاد صدماتی بدنی شود ، دادگاه موظف است که مجازات او را تشدید نماید ( جزو علل مشدده است ) و می تواند او را به مدت یک تا پنج سال از رانندگی محکوم نماید . به همین علت افرادی که در دوره رانندگی شرکت می کنند و قبول می شوند بهتر است که تا زمان صدور گواهی نامه خود صبر کنند .
مقصر بودن فرد دارای گواهی نامه
در تصادفات اگر راننده ای مقصر شود که گواهی نامه نداشته باشد بیمه بدون هیچ گونه استثنایی و قید شرط یا اخذ تضمین خسارت زیان دیده را پرداخت میکند . در حالت بیان شده ماده ۶ قانون بیمه اجباری شخص ثالث مصوب سال ۸۷ شرکت بیمه را موظف کرده است که دیه مصدوم را به او یا به اولیای دم متوفی بدون تاخیر پرداخت نمایند . در ادامه می توان نسبت به استرداد کل یا بخشی از آن توسط مراجع قضایی مربوطه اقدام کند . ولی متاسفانه این قانون در اکثر شرکت های بیمه ضمانت اجرا ندارد که پرداخت دیه توسط راننده مقصر به صورت اقساط و با ارائه ضمانت انجام می شود .
که این اقساط معمولا بسیار سنگین می باشند . به زبان ساده تر یعنی اینکه راننده مقصر که گواهی نامه نداشت است باید تمام خسارت را به صورت قسط بندی شده به شرکت بیمه بازگرداند در غیر این صورت ضمانت آنها توسط بیمه برداشته می شود . البته تدبیری دراین‌باره اندیشیده شده که اگر ثابت شود راننده ی بدون گواهینامه توانایی برای پرداخت مبلغ موردنظر را ندارد می تواند از طریق صندوق خسارات بدنی اقدام کند البته باید بیان کرد که پرداخته بدون شرط و تضمین بیمه و سپس بازپس گرفتن آن توسط شرکت بیمه فقط مختص افراد بدون گواهی نامه نمی باشد و این موارد را شامل می شود .
الف ) اگر ثابت شود حادثه رانندگی عمدی بوده است
ب ) اگر گواهینامه راننده متناسب با وسیله نقلیه نباشد ( تصادف با موتور و داشتن گواهینامه خودرو )
ج ) اگر وسیله نقلیه سرقتی باشد یا راننده از سرقتی بودن آن اطلاع داشته باشد
د ) اگر در حالت مستی یا استفاده از مواد روان‌گردان به راننده مشغول باشد